Europese taalniveaus voor een eenduidig en transparant taalbeleid

In opdracht van de Raad van Europa verscheen in 1998, na meer dan tien jaar wetenschappelijk onderzoek, het Europees Referentiekader voor de moderne talen. De doelstelling van het Referentiekader is tweeledig. Het creëert de mogelijkheid om het talenonderwijs binnen Europa op elkaar af te stemmen en het biedt een platform om taalkwalificaties op Europese schaal te erkennen.

Het Referentiekader beschrijft een Europese schaal van taalvaardigheid in zes niveaus voor de beheersing van diverse vaardigheden, zoals luisteren, spreken of schrijven. Er zijn drie niveaus (A, B en C) en ieder niveau is weer onderverdeeld in twee subniveaus (1 en 2).
A is voor de basisgebruiker (beginner)
B is voor de zelfstandige gebruiker (gevorderde)
C is voor de vaardige gebruiker (zeer gevorderde)

Nuttig voor bedrijven?

• 'Vlot' een vreemde taal spreken, wat betekent dat nu precies?
• Welke sollicitant beschikt wel of niet over de juiste vaardigheden in een vreemde taal?
• Welke vaardigheden beheersen mijn medewerkers al en aan welke moet er nog worden gewerkt?

Wanneer u binnenkort een cv ontvangt van een sollicitant die meldt dat hij het Duits beheerst op niveau B1, dan kunt u aan de hand van het Referentiekader precies te weten komen wat dat inhoudt.

U kunt dan afleiden welke mogelijke lacunes er nog zijn. En ook die tekorten kunnen in termen van het Referentiekader worden beschreven. Een taaltraining zal dan steeds uitgaan van een algemene niveaubepaling van de deelnemer. Aan de hand van een specifieke beschrijving van de vereiste deelvaardigheden op het huidige en hogere niveau kan dan in overleg met de kandidaat en eventueel een leidinggevende bepaald worden wat aandachtspunten in de training moeten zijn. Daardoor ontstaat een programma op maat dat aansluit bij de taalvaardigheid van de kandidaat en de taalvaardigheidseisen van de organisatie. Concreet betekent dit dat er nauwelijks uitgebreide, langlopende taaltrainingen gepland worden, maar veeleer intensieve, kortlopende modules die zich richten op het verwerven van één bepaalde deelvaardigheid zoals vergaderen, het schrijven van labrapporten of de pers te woord staan, telkens in een vreemde taal.

Vooruitlopend op de ontwikkelingen verwachten wij dat organisaties hun eisen qua taalvaardigheid zullen formuleren in personeelsadvertenties en daarbij gebruik zullen maken van de schalen van de Europese taalniveaus. Er staat dan niet meer: een ‘goede beheersing van het Engels is gewenst’, maar: ‘schrijfvaardigheid in het Engels vereist op niveau B2’. Concreet, exact en bovendien testbaar. Elk functieprofiel kan een daaraan gekoppeld taalcompetentieprofiel meekrijgen.

Maakt u al gebruik van de Europese taalniveaus? En zo ja, hoe?