Ogen liegen niet

Heb je wel eens geprobeerd een gesprek te voeren met iemand die je niet aankijkt? Vervelend hè? De ogen zijn gericht op een plek boven je hoofd, op de grond of ergens naast je, maar niet op jou. Heeft die ander iets te verbergen? Ben je niet interessant genoeg?

Oogcontact speelt een belangrijke rol in de non-verbale communicatie. Als je oogcontact maakt, wekt dat vertrouwen, je hebt verbinding. Je komt geloofwaardig, vriendelijk en open over en dat draagt bij aan de impact en overtuigingskracht van je woorden.

Als spreker creëer je een band met je publiek door oogcontact te maken. Je houdt de aandacht vast en je straalt zelfvertrouwen en oprechtheid uit. Ook als toehoorder laat je zien dat je geïnteresseerd luistert als je de spreker aankijkt.

Sta je als spreker voor een groep, kijk dan de zaal in voordat je van wal steekt. Scan de zaal en houd je blik gedurende 3 à 4 seconden gevestigd op één persoon. Je legt contact en vraagt impliciet om commitment; je zet het communicatiekanaal open. Verschuif je blik vervolgens naar iemand anders, wanneer je aan je eerste zin begint. Heb je een kleine groep voor je, dan kan je op deze manier iedereen even persoonlijk aankijken. Bij een groter publiek lukt dat waarschijnlijk niet. Verdeel de zaal dan in blokken en kijk in ieder blok iemand aan.

Pas ervoor op om je blik te vaak en te snel ergens anders op te richten. Dat is onrustig en komt zenuwachtig over. Blijf ook niet staren naar één persoon; daar voelt je publiek zich ongemakkelijk bij en zeker de persoon naar wie je staart! Houd je oogbewegingen rustig en natuurlijk. Vergeet ook niet het publiek op het balkon of schuin achter je te betrekken in je aandacht.

Nu weet je het: oogcontact maakt je geloofwaardig en je boodschap sterker. Ga ermee aan de slag en je zal zien dat het werkt.